Vətən müharibəsində Azərbaycanın qazandığı zəfər, Qarabağ və Şərqi Zəngəzur ərazilərinin Ermənistanın işğalından azad edilməsi hər bir azərbaycanlının ən böyük arzusu idi. Ona görə də Azərbaycan Ordusunun işğalçı ölkənin silahlı qüvvələrini məğlubiyyətə uğradaraq qalib gəlməsi xəbəri sonsuz sevincə, əbədi qürura çevrildi. 

Ancaq uzun illər səbirlə, nisgillə gözlədiyi, həsrətini çəkdiyi həmin torpaqlara ayaq basan hər bir azərbaycanlı heyrətləndi, kədərə boğuldu... Əlbəttə, hər kəs bilirdi ki, işğalçılar Qarabağı, Şərqi Zəngəzuru viran qoyublar. Lakin erməni vandallarının işğal etdikləri Azərbaycan ərazilərində törətdikləri vəhşiliklərin bu dərəcədə olmasını kimsə təsəvvür edə bilməzdi. Qəsbkarlar Qarabağın və Şərqi Zəngəzurun abad yurdlarını tamamilə xarabalığa çevirmişdilər. Müasir və qədim tikililəri uçurub dağıtmış, yerlə bir etmişdilər. Təbii sərvətlərimizi talamış, daşıyıb aparmışdılar. Təbiətə də qıymışdılar. Meşələrimizi qırmış, çaylarımızı zəhərləmişdilər. İşğaldan azad edilmiş ərazilərimizdə qarşılaşdığımız mənzərələr yalnız bizi təəccübləndirib qüssələndirmədi. Qarabağa və Şərqi Zəngəzura səfər edən xarici qonaqlar, səyyahlar da gördüklərindən sarsıldılar. İşğalçılar əmin idilər ki, bu ərazilərin əsl sahibləri bir gün mütləq qayıdıb Qarabağı və Zərqi Zəngəzuru azadlığına qovuşduracaqlar. Odur ki, Ermənistan həmin yerlərdə tikinti-quruculuq işləri ilə yox, səngərlər, hərbi istehkamlar qurmaqla məşğul olurdu.

O zaman da Azərbaycanın məramı sülh idi. Ölkəmiz münaqişəni sülh yolu ilə həll etmək istəyir, uzun illər buna səy göstərirdi. Ermənistan hökuməti isə təxribatlarından, terror əməllərindən əl çəkmirdi. Vətən müharibəsi də bu səbəbdən başladı. Və Azərbaycan Ordusu Ermənistanın 30 ilə yaxın qurduğu hərbi istehkamları 44 günə darmadağın etdi. Ermənistanın məğlubedilməz ordu mifi sabun köpüyü kimi yoxa çıxdı. Ermənistan da, onun himayədarları da Azərbaycan Ordusunun peşəkarlığını, hərbi gücünü, rəşadətini, cəsurluğunu gördü.

Ermənistanın 1990-cı illərdə Qarabağda və Şərqi Zəngəzurda törətdiyi qətliamları, soyqırımlarını unutmaq mümkün deyil. Minlərlə soydaşımız işğalçı ermənilər tərəfindən işgəncələrə məruz qalmışlar. Kimisi şəhid, kimisi də əlil olmuşdu. Prezident İlham Əliyevin XII Qlobal Bakı Forumunun açılış mərasimindəki çıxışında söylədiyi kimi, biz 613 insanın, onlardan 60-dan çox uşağın və 100-dən artıq qadının ermənilər tərəfindən qətlə yetirildiyi Xocalı soyqırımını yaddan çıxarmayacağıq. Bununla belə dövlətimizin başçısı onu da vurğuladı ki, eyni zamanda biz gələcəyə nəzər salmalıyıq.

Bəli, bu gün Cənubi Qafqazın lider dövləti olan Azərbaycan regionda sülhün, sabitliyin bərqərar olmasına çalışır. Sözügedən tədbirdə Prezident İlham Əliyev bir daha diqqətə çatdırdı: "Biz Cənubi Qafqazda sülhə nail olmalıyıq. Bu baxımdan Azərbaycan sülh prosesinin təşəbbüskarı olub. Əslində, Azərbaycan hətta bu gün Ermənistanla müzakirə olunan və əsasən, razılaşdırılmış sülh sazişi layihəsinin, həmin sülh müqaviləsinin müəllifidir. Bəndlərin əksər hissəsi razılaşdırılıb".

Azərbaycanın mövqeyi hər zaman olduğu kimi, yenə də aydın və qətiyyətlidir. Ermənistan rəhbərliyi isə yenə də ikibaşlı oyun oynayır. Sözdə özünü sülh tərəfdarı kimi göstərsə də, əməlləri bunun əksini göstərir. Sülhdən dəm vuran Ermənistan Hindistandan, Fransadan, başqa ölkələrdən silah-sursat alır. Ancaq nə etsə də, Vətən müharibəsində Azərbaycan Ordusu tərəfindən darmadağın edilmiş, hərbçilərinin çoxu döyüş meydanlarından qaçmış ordusunu yenidən ayağa qaldıracağı olduqca gülünc görünür. Rəsmi İrəvan bu həqiqətlə barışmalıdır ki, bütün sahələrdə olduğu kimi, hərb sahəsində də Azərbaycanla ayaqlaşması mümkün deyil. Bir həqiqət də var və onu Azərbaycan Ordusu Vətən müharibəsində, antiterror əməliyyatlarında dünyaya nümayiş etdirdi. Azərbaycanın əsgər və zabitləri Vətəni işğalçılardan yalnız sahib olduqları müasir silahlarla, hərbi texnika ilə deyil, cəsur ürəkləri, yurda tükənməz sevgiləri ilə azad etmişlər. Ermənistan rəhbərliyi bundan da dərs çıxarmalıdır ki, xalqının həyatını növbəti dəfə fəlakətə çevirməsin.

Zöhrə FƏRƏCOVA,

"Azərbaycan"