Redaksiyadan
İkisindən də məsələnin həlli perspektivi görünmür
Bəri başdan qeyd edək ki, problem dediyimiz məsələ ölkə ərazisində, xüsusən kənd yerlərində bankomatların sayının azlığı, çox hallarda, ümumiyyətlə, yoxluğudur.
Bu isə təbii ki, ilk növbədə, pensiyaçıların təqaüdlərini almalarında əməlli-başlı çətinlik yaradır. Təsəvvür edin, yaşlı, yarısağlam, yarıxəstə təqaüdçü pensiyasını almaq üçün ya rayon mərkəzinə, ya da yaxşı halda qonşu kəndə getməli olur. (Kənd yerlərində isə, adətən, kartla ödəmə imkanı olmur). Bunun nəqliyyat, əlavə xərc olduğunu bir kənara qoyaq. Bəs bu əziyyətin mənəvi-psixoloji və nəhayət, indi xidmət təşkilatlarının dilindən düşməyən "müştəri məmnunluğu" tərəflərinə nə deyək?
Təəssüf ki, cavab məktublarından da göründüyü kimi, pensiyaların ödənişi ilə məşğul olan banklar bu barədə heç fikirləşmək də istəmirlər. Onları düşündürən təkcə korporativ maraqlardır. Əks halda, ən həssas təbəqə olan pensiyaçıların probleminə belə soyuqqanlı ("...müştərilərin sayı az olduğundan və mövcud ATM sayını bu əraziyə uyğun olması səbəbindən", yaxud "...texniki və təhlükəsizlik baxımından uyğun obyekt olmadığına görə" bankomat quraşdırılması məqsədəuyğun hesab edilməmişdir) münasibət göstərməzdilər. Bu cür münasibət isə o deməkdir ki, problemin yaxın vaxtlarda həlli perspektivi yoxdur. Yəni təqaüdçülər əllərində pensiya kartı rayon mərkəzinə, yaxud qonşu kəndə getmək üçün hələ uzun müddət, daha doğrusu, bankların cavan məmurları insafa gələnəcən yol maşını axtarmalı olacaqlar...
jpg_1745260093.jpg)
