Artıq yeni dərs ili başlayır. Amma bizim Xanərəb kəndində buna nə şagirdlər, nə müəllimlər, nə də valideynlər sevinirlər. Uzun illərdən bəri qəzalı vəziyyətdə olan Xanərəb kənd orta məktəbinin binası bu dəfə də yeni dərs ilini köhnə görkəmdə qarşılayır.

Məktəb binası demək olar ki, tamamilə yararsız vəziyyətdədir. Təhsil Nazirliyinə, əlaqədar dövlət qurumlarına çoxsaylı müraciətlər edilsə də, məktublar yazılsa da, problemin həlli istiqamətində indiyədək heç bir tədbir görülməyib.

Yeni dərs ilinin başlanması ölkəmizdə həmişə bir bayrama çevrilir, uşaqların, valideynlərin, müəllimlərin böyük sevincinə səbəb olur. Neçə ildir ki, biz bu sevincdən məhrum olmuşuq. Məktəb binası o dərəcədə acınacaqlı vəziyyətdədir ki, kəndimizə gələn qonaqlar müharibə zamanı bura raket düşdüyünü zənn edirlər. Doğrudur, müharibə vaxtı bizim kənd də erməni silahlı qüvvələrinin hədəfində idi. Bəzi evlərə, həyətlərə artilleriya mərmiləri düşmüşdü. Amma məktəbimiz bu müharibədən zərərsiz çıxmışdı.

Hörmətli redaksiya!

Kəndimizin problemi təkcə məktəblə bitmir. Rayon mərkəzindən 30 kilometr məsafədə yerləşən kəndimizin yolu da bərbaddır. Rayon mərkəzinə gedib-gəlmək üçün artıq vaxt itririr, əziyyət çəkirik. Kəndimizdə xəstəxananın olmaması da haqlı narazılıq yaradır. Pandemiya dövrünün yaratdığı çətinliklər fonunda qayğılarımız daha da artıb. Tez-tez həkimə müraciət etmək zorunda qalan kənd sakinləri uzun və rahatsız yolu qət edib rayon mərkəzi xəstəxanasına getməli olurlar.

Kəndimizin ən böyük dərdi isə içməli su problemidir. İllər öncə qazılmış  artezian da quruyub. Adamlar içməli suyu şəxsi maşınları ilə yaxından-uzaqdan daşıyırlar.

Bəli, bu gün Xanərəb unudulan kəndə çevrilib. Hörmətli redaksiya, ümidimiz sizədir, səsimizi, giley-güzarımızı əlaqədar təşkilatlara çatdırın, bəlkə köməyi oldu.

Əzim QULİYEV,

Bərdə rayonunun Xanərəb kəndsakini