Cəlilabad şəhər Mirzəli Hüseynzadə küçəsində yerləşən keçmiş “Məişət Evi”nin arxasında hələ sovetlər dönəmindən bu günümüzədək “yadigar” qalmış və yaxın günlərədək “təyinat”ını dəyişməyən böyük bir zibillik poliqonu var idi. Həmin əraziyə təxminən 40 il ərzində yaxınlıqdakı 2 mərtəbəli yaşayış binasının sakinləri ilə yanaşı, həm də ətraf küçələrin, xüsusilə də “Mərdiməzar” adlanan zonanın bir çox sakinləri öz məişət tullantılarını atırdılar.

Buna görə şəhərin gözdən uzaq, amma tam mərkəzində üfunətli bir mənzərə yaranmışdı. Bu ərazi sözün əsl mənasında bakteriya və mikrob mərkəzi, gəmirici, bəzən də yırtıcı və zəhərli heyvanların məkanına çevrilmişdi... Bəzən də məsuliyyətsiz şəxslər həmin zibilliyə od vurur və bunun nəticəsində ətrafda yerləşən evlərə və həyətyanı sahələrə, xüsusilə də ərazidən keçən dövlət əhəmiyyətli qaz xətti üçün ciddi təhlükə yaranırdı. Sonuncu dəfə ötən ilin avqust ayında törədilmiş yanğın nəticəsində ətraf sakinlərə ciddi ziyan dəymiş, yanğın hətta mərkəzi stadionun ərazisinə də keçmişdi. Yalnız yanğınsöndürənlərin əraziyə vaxtında gəlməsi və alovu söndürməsi nəticəsində böyük bir təhlükə sovuşmuşdu.

Bu barədə dəfələrlə aidiyyəti qurumlara və məsul şəxslərə müraciət etmişdim. Təəssüflər olsun ki, son 7 il ərzində heç bir müraciət və xahişin təsiri olmamışdı. Əlacsız qalıb ətrafda yaşayan qonşulara müraciət edərək bura zibil atmamağı və zibilləri yandırmamağı xahiş etmişdim.

Son olaraq Cəlilabad rayon Kommunal Müəssisələri Kombinatına gedib problemi danışdım. Doğrusu, gözləmədiyim halda problem tez bir zamanda həll olundu. Qısa vaxtda əraziyə ekskovator və 2 “Kamaz” maşını cəlb edildi, məişət tullantıları yığılaraq daşındı, yeri isə torpaq tökülərək hamarlandı.

Deməli, istənilən problemi həll etmək mümkündür, təki istək və məsuliyyət olsun.

İlqar İSMAYILZADƏ,

İlahiyyat elmləri üzrə fəlsəfə doktoru,

Cəlilabad rayon sakini